top of page
همایش پرندگان (عربی: منطق الطیر؛ DMG: Manṭiq aṭ-yayyir یا گفتگوی پرندگان) یک مثنوی بزرگ و عرفانی است که از مهمترین آثار ادبیات فارسی به حساب میآید.
این اثر در قرن دوازدهم میلادی توسط عارف اسلامی فریدالدین عطار نیشابوری (۱۲۲۰ - ۱۱۳۶) در شمال شرق ایران به رشتۀ تحریر درآمده است.
در این اثر عرفانی و اسلامیِ شگفتانگیز و تمثیلی سفر زیارتی هزاران پرنده از سراسر جهان توصیف میشود که در جستجوی یک پادشاه ایدهآل (سیمرغ) دست به یک سفر دشوار از طریق هفت دره (مطابق با مراحل صوفیان) میزنند.
در پایان این سفر تنها سی پرنده از آنها باقی میمانند و ایشان در نهایت به این خطیر پی میبرند که «خود» پادشاه مورد جستجوی خویش هستند. معنای واژۀ فارسی «سیمرغ» زمانیکه جداگانه تحریر شود (سی مرغ) «سی پرنده» است.
bottom of page